DEEL 6

Begeleiden? Ik?

VERBOD Ayahuasca in Nederland per 1 oktober 2019

Vanaf 1 oktober is Ayahuasca officieel illegaal geworden na 17 jaar in Nederland te kunnen reizen. Al mijn ervaringen zijn voor deze datum geweest. Dit is een puur informatieve website en kun je geen ceremonies boeken.
Wanneer je na het lezen van mijn ervaringen zelf een ervaring wilt hebben zul je dus ergens anders moeten reizen dan in Nederland.

Mijn eerste begeleiding(en).
Het medicijn roept mij?

“Wanneer je het volgende leest, kan ik je uit ervaring alleen dit vertellen:
Dit is mijn pad.

En als mijn ervaring, jouw pad, op 1 of andere manier op een positieve manier zou kunnen beïnvloeden,
dan is dat alleen een keus die jij! zelf maakt.”

In Lak'ech Ala K’in. (?)

Dennis (DenDen)

Wanneer ik op 11 mei een eerste keer mee mag om te begeleiden ben ik meteen verkocht. Wat leerzaam is dit! Natuurlijk was ik best gespannen. Een slokje Ayahuasca drinken om daarna te begeleiden.. “Hoe werkt dat dan?” – vroeg ik mij af..

Voordat ik begin met deel 6.. even dit:
Wat ben ik trots op mijn lieve liefde.. Vanaf het moment dat ze in de Santo Daime mocht reizen en inzag dat dit voor haar was weggelegd (het begeleiden tijdens Ayahuasca ceremonies) was het een gegeven dat het zo uitkwam. Onze eerst reis samen met vrienden in Drenthe, waar ze direct gevraagd werd te mogen komen helpen tijdens ceremonies, was voor haar een lot uit de loterij!
Tijdens mijn vierde reis, haar eerste begeleiding, heb ik niet alleen een fantastisch mooie ervaring mogen ontvangen, maar ook precies ervaren hoe het voor haar is weggelegd om dit te doen. Als een Engel zag ik haar tijdens mijn reis door de ruimte lopen en precies op de juiste momenten is ze daar waar nodig. <3

Wat ik tot mijn volgende twee ervaringen nog niet besef is dat het niet zo vreemd is dat zij en ik (weer) op elkaars pad zijn gekomen. Dat ook het begeleiden (en zelfs het leiden van een ceremonie op mijn pad staat uitgestippeld)
Tijdens mijn eerste vier reizen verbaas ik me er later over dat ik, ondanks alles wat ik in mijn reizen meemaak, iedereen zie en voel die ook meereist en dat wat begeleiders doen tijdens een ceremonie. Hoever ik ook van mezelf verwijderd lijk te zijn om mijn eigen ik’je op te speuren in het land van het licht, ALLES kan ik ook hier in de gaten blijven houden. Niet voor niets zo blijkt…

En zo volgt mijn eerste begeleiding .. en mijn tweede.

Wanneer de eerstvolgende begeleiding zich aandient voor mijn vriendin, was er al een optie om een (ook) keer te komen begeleiden bij onze lieve vrienden in Drenthe.
Tijdens de gesprekken voor en na inmiddels de eerste drie reizen in hun prachtige ruimte, kwam dit plots ter sprake. Uhhmm ik? Ik weet niet hoor, misschien als extra hulp? En zo gebeurde het op 11 mei 2014.

Stridje, mijn meisje staat op de planning te begeleiden. Mijn ‘reisgenootje’ van mijn tweede reis, blijkt te gaan reizen. Samen met een goede vriend. “Dan is dit toch een mooi moment om te helpen?” hoor ik thuis. Ik zeg ” ja” en die 11e dag in mei komt dichterbij..

Het is 11 mei, er vindt een ontmoeting plaatst. Herken je het gevoel, je ontmoet een persoon waarvan je meteen weet ‘dat zit goed’. Sinds ik mij bezighoud, met bewustwording, gebeuren deze ontmoetingen steeds vaker! Het lijkt alsof het zo hoort te gaan, het juiste moment de juiste tijd, de juiste mensen, puur en alleen omdat het zo hoort te gaan… Er staat iets belangrijks te gebeuren! Of eigenlijk, er staat altijd iets belangrijks te gebeuren, de vraag is alleen … zie jij het? Een bijzondere groep mensen en ik denk, wat een bekend gezicht … “Tja dat heb je als ‘herkende’ Nederlander, zegt hij lacherig…

Maar binnen enkele minuten is ons allemaal duidelijk. Mark Bos, journalist in hart en nieren, voor mij bekend van Editie.nl is net als ons, in afwachting van de helende krachten van de ceremonie die vandaag gaat plaatsvinden..

Een ceremonie die ervoor gaat zorgen dat er knopen worden doorgehakt, ellende in je leven worden achtergelaten, een ceremonie waarvan je zelf misschien wel denkt, daar ga ik echt nooit naartoe … Helaas, want wat zou dit mooi zijn voor jouw ontwikkeling.

Een Ayahuasca Ceremonie, en wat een bijzondere die nacht, maar hoe bijzonder zijn de ontmoetingen in deze? Alle ontmoetingen in je leven, hebben een betekenis. Zijn er voor iets, maar wat is de les, de boodschap van deze ontmoeting?

Wat is het doel van deze ontmoetingen en al snel valt alles op zijn op zijn plek.

Mark heeft op dat moment prostaatkanker. En zo komt hij via ons lieve vriendinnetje Ayahuasca op zijn pad tegen. En ik mag hem daar, tijdens mijn allereerste begeleiding bij helpen! Uiteraard ook de andere reizigers, maar ook al was het me al niet allaang duidelijk, wat is dit toch een bijzondere wereld! En wat een bijzondere nacht was het!

Mark en ik zijn na die ervaring dikke vrienden en spreken elkaar vaak en zien elkaar regelmatig.. Helaas moet ik van Mark afscheid nemen op 1 mei 2015, wanneer hij het verliest van de chemokuur welke hij ondergaat. Mark was een verslaggever in hart en nieren en heeft zijn verhaal gefilmt en is op NPO2 uitgezonden. Er is ook een deel 2, welke hijzelf niet helemaal af kon maken. Mark zal altijd gemist worden.

Wil je meer weten over Mark? Mark heeft (zoals hij dat als verslaggever van Editie NL zou doen) over zijn proces als Prostaatkanker patient een documentaire gemaakt:
Retour Hemel, in twee delen welke op NPO2 te zien waren. Gemist? Uiteraard geen probleem! Je kunt ze hier terugkijken, klik op de afbeeldingen:

– 8 mei 2015
Officieel afscheid nemen. Afscheid van Mark en dat was pijnlijk. Pijnlijk omdat Mark gewoon veel te jong was en om zoveel redenen meer..
Maar afscheid nemen weet ik inmiddels dat is ‘alleen maar’ iets aards. Wij zijn allen 1 en in mij ben jij, nu nog meer dan ooit aanwezig. En zul je mij nog vaak zeggen in gedachten: “volg eens een cursus kort ouwehoeren man”.
Toch hebben we uren en uren heerlijk geouwehoerd, dank Mark.
Je was een mooie les op mijn eigen reis hier op aarde.

Gisteren mocht ik spreken voor je lieve Mark en dat was pittig. De aardse emotie nam even de overhand, dat klopt. Maar diep van binnen daar was jij.. dus even diep ademhalen, net zoals voor dat koude bad…
– even doorbijten en ja hoor daar ging ik:

..met een traan en een lach, zeg ik dag
..dag tegen jouw aardse zijn, en fijn
..fijn dat ik jou Ziel voor altijd mag dragen en vragen
..vragen, hoe is het nu voor jou daar Mark, daar bij de bron,
daar waar het begon
..het begon maar net te wennen, wij als aardse vrienden, zo close in korte tijd, ik zoekende naar bewustwording en jij in strijd
..in strijd met een ziekte welke om bewustwording vraagt en daar heb jij voor gevochten
..gevochten heb je hoor! En wij? Wij vechten voor je door!
..door 1 keer per jaar met trots te dragen op mijn linkerarm een rode band
..en met mij nog vele – hand in hand

..ik ga je zien lieve Mark wanneer jij dat wilt
..wanneer jij dat wilt
en Grootmoeder Ayahuasca mij weer naar jou toe tilt.

A’ho.

Dennis Von Dutch

We gaan verder.. Want hoeveel liefde ik ook heb voor Mark, de missie van Mark Bos is een andere dan die van mij. Alles heeft een groter plan, en de plantenmedicijnen hebben zo hun plan met mij…
 

Ik dank bij deze Madre Ayahuasca voor het fenometastiche inzicht wat ik gisterenavond heb mogen ontvangen tijdens het begeleiden van een groep fantastisch mooie mensen!

Zoveel kennis is mij laten zien en zoveel mooie dingen van andere (ook moeilijke stukken) mogen ervaren.

Gisteravond was mijn 2e begeleiding. Na de eerste (samen met mijn lieve Stridje) kreeg ik al door dat dit is wat ik mag doen! Wow! 

Ik dank onze lieve vrienden in Drenthe voor de mogelijkheid. De coöperatie vanaf dag 1 dat we bij jullie terecht kwamen…

Ik kan inmiddels een boek schrijven over mijn ervaringen, maar deze wil ik delen:

In al mijn reizen (zoals ik dat heb ervaren) ben ik door Madre Ayahuasca als een beetje ‘gepest’ het mooiste licht werd mij elke keer maar een heel klein beetje laten zien en voelen… Wat een honderdtal hele kleine fijne momenten!! Ik hoopte op meer, elke keer weer…

Gisteren tijdens het begeleiden, ook Jeroen en ikzelf mogen dan van de wijsheden van de Ayahuasca gebruik maken (in VEEL mindere maten dan wanneer je reist) maar geloof me! Ook op een paar druppels kan het NET zo goed!

Madre Ayahuasca liet zich aan mij zien. En heftig! Zo heftig dat ik even bang was dat ik zou gaan reizen ipv begeleiden. En ‘het licht’ werd mij laten zien aan het eind van de patronen. Zo sterk dat ik wist. Dit keer bedankte ik met liefde de Madre, nu niet Aho! En ik bracht mijn handen samen…. Ik mag nu kiezen, ik kies ervoor om te begeleiden en ik laat me niet afleiden (zoals ik snel afgeleid kan zijn) ik maak een diepe buiging naar het licht en op dat moment besef ik dat ik het licht al ben en een ‘bal’ van blauw/geel helder licht, mooier dan het mooiste licht, als een ‘sphere’ bal/aarde om mij heen. Als een pantser van liefde waar elke trilling wordt gevoeld.

Ik zie iedereen om mij heen apart zijn/haar reis beleven. Ik zie ‘alles’ voel ‘alles’ ik ben 1, en iedereen is 1.

Van begeleiden naar oh oh ik ga reizen. Ben ik in luttele seconden het medicijn van mijzelf en van iedereen in de ceremonie… Ik snap het nu.

Ik ben de essentie van liefde…

AHO! Een diepe buiging naar Madre Ayahuasca, mijn ‘leermeester’ Jeroen maar ook alle reizigers want zonder jullie geen moment van dENDen … Dankjewel voor jullie zijn!

En zo volgt mijn eerste begeleiding .. en mijn tweede.

‘Even’ heb ik mogen leren – een beetje mogen meekijken op 11 mei, zo zie ik dat. En dat was een waanzinnge ervaring! Tijdens deze sessie heb ik mogen drinken en heeft Ayahuasca mij laten zien dat ik mag helpen en mag begeleiden als ik drink. Zolang het maar met heel veel respect is. De meest bijzondere momenten waarin ik gestuurd leek te worden door iets anders dan mijzelf, zullen mij altijd bijblijven en heb ik die nacht meerdere reizigers mogen helpen, maar vooral ook mijzelf mogen helpen beter in te zien wat dit prachtige medicijn allemaal kan doen.

Op weg naar 7 juni gebeurd er een heleboel in het leven van Stridje.
Ze verneemt dat haar moeder, welke ze al 12 jaar niet meer heeft gezien, op sterven ligt en er is onmiddelijk een roep om te reizen. Er is een planning voor haar om op 7 juni te begeleiden, zoals ze inmiddels al vaker nu deed, maar de roep is nu groter en de vraag; vraagt ernaar om mij te vragen voor deze sessie, maar dan in de vorm van: “Nou, dan kun jij -mij- toch wel begeleiden?

uhmm, je bedoelt.. Ik, jou, zonder.. ? wacht even, ben ik daar klaar voor?

Jou helpen, als vijfde wiel aan de wagen, dat was in mijn ogen helemaal top!
Om maar even een korte uitleg te geven. Stridje is een perfectionist als het gaat om mensen niets tekort te laten komen. En andere redelijk nutteloos (op een goede manier) te laten voelen, omdat ze alles strak in de gaten houdt. Dus er was weinig werk voor mij op 11 mei, Stridje hoort en ziet alles en ik…
ik dwaal nog wel eens af 😉 Maar die sessie op 11 mei was verder perfect gelopen hoor! Meer inzichtelijk voor mij bedoel ik dan. Maar om nu samen met de hoofdbegeleider ‘(helemaal)alleen’ een groep te mogen begeleiden, heej dat was niet echt het plan.. dacht ik .. Het Universum lijkt andere bedoelingen te hebben.

En zo begint mijn reis – ik bedoel begeleiding – uhm reis.. Of beide… of.. nouja lees maar..

Ik weet het nog goed. Het was erg warm die dag en nu dat ik dit type en ik zoek even op het internet klopt het als een bus. 28 graden buiten en 31 graden in de prachtige ceremonie ruimte in het rustige Drenthe:
Een Ayahuasca reis op zijn Peru’s zullen we maar zeggen.

Een prachtige groep EN een nieuwe vriend vloeit hier uit voort. Waar ik tot op de dag van vandaag nog steeds goed contact mee  heb. Altijd hele fijne connecties welke je vanuit zo’n ervaring op doet! Deze connecties staan meteen als een huis.

De ceremonie begint. De define-time master legt uit. En in geuren en kleuren wordt er verteld over de Ayahuasca die we gaan drinken. Met deze mooie woorden wordt er nog meer respect geleerd en kun je beter je reis in. 

We drinken, de reizigers iets meer dan de begeleiders, maar ik heb het gevoel dat hij mij een beetje test. Het is volgens mij iets meer dan de vorige keer.. En ik? Tuurlijk ik drink. Stiekum ben ik toch een beetje op zoek naar iets…

Muziek gaat aan en al snel begint het in mij te ontstaan. Kleuren tonen zich en ik probeer mijn ogen open te houden. Het lukt niet, helemaal wanneer hij het licht uit doet en daar een klankschalen sessie uit de speakers tevoorschijn wordt tovert.
Na de eerste drank is het altijd even wachten op hoe de reizigers hun reis ingaan. De ene gaat wat sneller – lees: laat wat sneller los dan de ander. En gaat de wereld in van Ayahuasca. Maar tijdens het wachten op dat moment begint er op dat moment ook bij mij van alles.

De Ayahuasca die geschonken wordt, komt rechtstreeks uit Peru en is krachtig. Misschien is het ook de warmte die op deze 7 juni in Nederland hangt. 31 graden een slok 
Ayahuasca, het schijnt voor die avond een goede combinatie te zijn. En ik vraag mij af of ik op deze manier wel kan begeleiden. Sterk zijn, sterk zijn, zo spreek ik mezelf toe. Dit natuurlijk alles in het hoofd. En de kleuren vliegen me letterlijk om de oren. 😛

Ik kijk hem aan, aan de andere kant van de ruimte en hij lacht. Heeft hij mij expres wat meer geschonken? Het is een hele opgave om mijzelf erbij te houden en voordat ik het weet gebeurd het.. Het cadeau van Grootmoeder Ayahuasca. ‘Het Licht’.

Iedereen zit al goed in zijn en haar reis. Er zijn er altijd die wat minder snel IN hun reis komen, inmiddels heb ik hier een andere vertaling voor.. en hebben we hier bepaalde truukjes voor tijdens onze ceremonies.. Maar de energie is hoog deze avond, dat is goed voelbaar.

Ik zit in het midden van de ceremonie ruimte, en alle reizigers zitten om mij heen. Twee van hun zitten een beetje schuin achter me. En na een tijd van nagenoeg donker, steekt hij een kaarsje aan, 1 theelichtje om precies te zijn. Dit geeft nét voldoende licht voor wat schimmering en licht op het altaar. Alles ‘danst’ in mijn beleving en nog even doe ik mijn ogen dicht.. BAM! Vol het licht.. voor mij, als een grote verlichte muur, maar zo licht dat je alleen nog maar een muur van licht ziet.
Dit licht is het licht waar ik alle reizen naar op zoek was.. ‘wilde hebben’, ‘niet wilde hebben’, ’toch weer wel’. ‘Alleen mocht voelen, maar dan toch ook weer verdween’. Het heeft mij al meerdere keren proberen te bespelen, maar in een vlaag van ‘helderheid’ tijdens VOL in proces te zijn TIJDENS deze begeleiding is dit best bijzonder, bedenk ik wat voor mij op dat moment het beste is. Ik bedank! En dank! Vooral dat..

Ik dank de grootmoeder voor dit geschenk, en dat het zo bijzonder eruit ziet en ik het mag hebben van haar, want geloof me dit is oh zo duidelijk, dat ik het dit keer mag hebben. Maar ik heb het niet nodig nu en maak ik in ‘mijn wereld’ – op dat moment – een buiging voor het licht. Ik sla mijn handen samen en dank haar voor het gebaar en cadeau, maar dat het nu niet mijn tijd is. Ik moet nu begeleiden!

Voorzichtig doe ik mijn ogen open en kijk de ruimte in, ik zie het prachtige gezicht van ‘mijn leraar’ op zijn troon bij het altaar. En denk pfeww ik ben er weer, maar dan gebeurd het! Vanuit het centrum van mijn Zijn – voel ik – een overweldigend gevoel van liefde en er schiet een licht als een ‘sphere’ vanuit mijn zonnevlecht. En heej, het is toch echt waar er brand maar 1 kaarsje, maar in mijn wereld gaat er een bouwlamp aan in de ruimte en alles staat vol in het licht, het allermooiste licht. IK ben het licht en ik zie plots alles in vibratie. Alles trilt, iedereen trilt, en alsof ik me in de laatste scene van de Matrix bevindt waarin Neo alles wat gebeurd kan ‘lezen’.

Nu was het bij mij geen groen, eigenlijk helemaal geen kleur, maar ’trilling’ en ‘vibratie’.
En merk ik op dat ik zonder dat ik rondkijk, precies voel (en weet) waar alle reizigers zich in hun proces bevinden.

Dit is de connectie om te mogen begeleiden

Zo klinkt een stem in mijn hoofd. Een golf van vertrouwen komt over mij heen en ik besef me dat ondanks alles wat ik als reis ervaar, dit een begeleiding is en besef meteen dat ik helemaal niets, maar dan ook niets gemist heb van wat er gaande is in de groep. Een duimpje gaat omhoog en een vriendelijke knik ‘van het hoofd’ – jep deze zin is een beetje dubbel. Hij ziet mij en ik zie hem, hij begrijpt precies waar ik me bevind en ik vraag me af of dit met voorbedachte rade is geweest.

Ondertussen besef ik al te goed dat mijn lieve Stridje in een proces zit, waar ik als DenDen maar al te graag bij wil helpen. “Nee” hoor ik, “ze is met haar moeder”.
Een beetje verbaast vraag ik me af waar de stem vandaan komt die me dit verteld, maar het licht in mij weet het antwoord allang. Ik mag observeren en het is mooi, zo mooi dat ik haar tranen voel. Wat een connectie!

Alles is 1 en ik voel iedereen. De processen worden mij laten zien en weet precies diegene aan te raken, bij te zitten, de helpen met een waaier of een fijne geur als spray of houtgeur via een brandend stokje om ze verder te helpen op hun pad.

Het is onbeschrijvelijk en mijn pad is mij duidelijk..

Binnenkort:

De Heilige Bron

Onze voorkeur gaat altijd uit naar even persoonlijk contact, om een eerste indruk te krijgen van met wie je te maken hebt.

© 2017 De Heilige Bron.

DE HEILIGE BRON

FACEBOOK