DEEL 1

 

 

 

VERBOD Ayahuasca in Nederland per 1 oktober 2019

Vanaf 1 oktober is Ayahuasca officieel illegaal geworden na 17 jaar in Nederland te kunnen reizen. Al mijn ervaringen zijn voor deze datum geweest. Dit is een puur informatieve website en kun je geen ceremonies boeken.
Wanneer je na het lezen van mijn ervaringen zelf een ervaring wilt hebben zul je dus ergens anders moeten reizen dan in Nederland.

De zoektocht naar mijzelf.
De transformatie van dENDen en een les,
in het respect naar Ayahuasca

“Wanneer je het volgende leest, kan ik je uit ervaring alleen dit vertellen:
Dit is mijn pad.

En als mijn ervaring, jouw pad, op 1 of andere manier op een positieve manier zou kunnen beïnvloeden,
dan is dat alleen een keus die jij! zelf maakt.”

In Lak'ech Ala K’in. (?)

Dennis (DenDen)

Het begint in 2013…

Eigenlijk.. begint het écht in 2012, hmm nee ook niet.

We beginnen opnieuw..

Wanneer ik in 2009, na een hele rumoerige tijd in mijn leven DE liefde denk te hebben gevonden, verdwijnt wat ik dacht ‘mijn kans’ als sneeuw voor de zon. Niets was minder waar. Ik was op zoek naar mijzelf en ik dacht het in een ander te kunnen vinden, vastklampen, niet het gevecht met jezelf aangaan, maar het buiten jezelf zoeken.

Na een te lange periode van ongezond leven, geen relatie, drank, drugs, veel te weinig slaap, weet ik mezelf even uit die situatie te tillen en laat deze liefde mij, mijn rumoerige tijd even vergeten. Maar ik was blijkbaar nog niet diep genoeg in de spreekwoordelijke put beland.

Wanneer deze liefde ‘oplost’, zo lost mijn zelfvertrouwen op en stort ik volledig in, niemand ziet het niemand weet het. Achter het masker wat ik heb gecreëerd, ziet mijn werkelijk ik het leven niet meer zitten..

Het scheelde weinig.. heel, heel weinig. ♥

 

een stukje geschiedenis

Om maar even wat duidelijkheid te verschaffen. Als kleine Dennis heb ik een fan-tas-tisch leven. Ik groei op, samen met oudere zus, bij twee liefhebbende ouders en kom niets, maar dan ook niets te kort! Misschien is het ‘de vrije hand’. Wanneer ik op 9 november 1990 voor het eerst naar een houseparty ga, ben ik verkocht. De allereerste keer, dat allereerste ‘halfje’, 9 uur non-stop dansen, 2 weken later ga ik weer en blijf ik gaan, ik moet, ik wil, ik kan.. Weekend na weekend en voor periodes dat het gaat heeft een weekend bij mij 4 dagen..

Met hier en daar een lange tussenstop, weet ik dit vol te houden tot 2013 en nog een beetje erna. Tussendoor flinke verslavingen gekend, maar weet ik – elke keer nét op het meest cruciale moment – zelf te stoppen, waarna natuurlijk coldturkey verschijnselen me bijna de das om doen. Dit in combinatie met wat ik denk het verliezen van die ‘ene’ liefde, stap ik er bijna uit..
Dat bedoel ik met.. ‘het scheelde weinig’.

Liggend in de diepte van deze put is daar een stem en praat ik – voor het eerst – écht met mijzelf. Veel later kom ik erachter wie deze stem* is en neem ik op dat moment de allerbelangrijkste beslissing van mijn leven.. te gaan voor de liefde in mijzelf, ik krabbel op, zorg weer goed voor mijzelf en kan het dagelijks gebruik stoppen en het is dan ook niet voor niets dat ik haar een paar jaar later tegenkom (juist ja, in 2012). Deze liefde weet precies die knopjes in te drukken bij me, waardoor ik opensta voor alles wat mij zal doen transformeren, dat wat nodig is voor mij om naartoe te gaan. Even wakker te zijn geschud in 2009 door ‘een stem’, schud mijn grote liefde mij volledig ‘wakker’.

Tenslotte ‘kent’ mijn grote liefde mij al, we hebben veel dezelfde ervaringen, dezelfde keuzes gemaakt, het stappen, het beide er bijna willen uitstappen, de tegenslagen, de verleidingen, het voelt alsof we elkaar opnieuw hebben gevonden in dit leven en dat we bij elkaar horen is een feit. En dit, bijna 5 jaar na dato, is het gevoel niet anders, alleen maar meer.. heel veel meer ♥

En zo zijn we weer bij het begin..
Het begint in 2013… Ja ik stap nog steeds. Ja, ik gebruik nog steeds..  ik heb het alleen veel meer ‘onder controle’. Klopt, ook samen met mijn liefde. We gaan af en toe even ‘van het pad af’, zoals ze dat noemen en dat was toen ook fijn. Maar, wanneer ik voor de zoveelste keer op een feestje sta onder invloed van het 1 of ander.  Of eigenlijk begint dat ene net een beetje te werken, hoor ik in datzelfde moment: “Heb je wel eens gehoord van Ayahuasca?” Ik denk het niet, maar iets in mij schud wakker… Alsof de bekende stem* zegt: “Hé! Even opletten nu! NU wordt het interessant!”

Zeker wetende dat dit een woord is welke ik ga vergeten, pak ik mijn telefoon en begin te typen. Het feestje gaat voorbij en de volgende dag pak ik mijn notitie en mijn zoektocht begint op het internet..

*later in mijn verhalen kom je erachter wie deze stem is.

De verandering is in gang gezet en kent geen ommekeer

“Ik heb hier al eens meer over gelezen”, zeg ik tegen mijzelf. Sinds dag 1 dat het internet bestaat ben ik er een onderdeel van. School was voor mij niet echt te doen, en alle (voor mij interessante) kennis die op het internet staat absorbeer ik. Vreemd genoeg wisten leraren mij niet zo te boeien.. Ik weet inmiddels waarom.

Ik kom een filmpje tegen van Graham Hancock. Deze heb ik eerder gezien, toen sprak het me minder aan.. Ook van DMT heb ik eerder gehoord, maar dit keer word ik opgezogen in het verhaal van Graham. Als mijn opslagschijf een steen zou zijn, wordt elk woord gezandstraald op mijn stenen plaat. Ik wil meer, meer info, meer video’s meer uitleg en wat er ook gebeurd, DIT is wat ik wil ervaren. Ik heb zoals ik later begrijp ‘een duidelijke roep’.

En zo gebeurd het, na velen gesprekken met vrienden, uiteraard met mijn liefde waarmee ik alles deel – die in eerste instantie er niets van wilt weten – gaan we met een groep van 17 mensen naar de Santo Daime kerk in Amsterdam. En na het zien van (te) veel documentaires, het luisteren van (te) veel podcasts, mijn eigen arrogantie. Ik, dENDen, haantje de voorste, gaat dit ‘experiment’ wel even aan. Alle kleuren die aangeboden worden, wat kan.. Het ‘Licht’, wat kan.. Dat flik ik wel even..

In mijn 23 (en onthou dit nummer) jaar uitgaan onder invloed van te veel middelen om maar even in het Nu te (kunnen) zijn  – en nu te kunnen opnoemen – kan dit er nog wel even bij. Zonder enig (echt diep) respect naar de Ayahuasca drink ik mijn eerste glas leeg. En in die eerste twee uur van dat glas, kijk ik vragend een vriend van me die naast me zit aan of hij al wat merkt. Hij kijkt vragend terug, en ik lach. Ik ken dit toch al van verschillende ‘middelen’ die ik eerder ervaren heb. Ik voel me lichaam anders, ik kijk anders uit mijn ogen, ja hoor dat ken ik al van drugs. Ik weet nu dat dit een belediging is naar de Ayahuasca, wat je NOOIT met een drug mag vergelijken! En dat is wat ze me ook duidelijk maakt na het drinken van het tweede glas.

Na het tweede glas verschijnt er in de Santo Daimo kerk de Heilige cannabis, ook doen natuurlijk! Ik zeg toch nooit nee, dus niet 3 maar 9 trekjes, en het ‘licht’ gaat uit.

Gelukkig zit ik op een stoel naast een pilaar, anders had ik op de grond gelegen, maar achteraf hoor ik dat ik 2,5 uur lang bewegingsloos tegen deze pilaar heb aangeleund.

Nou kan ik je vertellen, zo bewegingsloos was dat niet!

Kleuren verschenen, lichte, heldere, prachtige kleuren en patronen. En het Licht, het allermooiste Licht, daar was het! Dat Licht waar ik al heel veel mensen over heb horen praten en wat ze ervaren hebben. Het Licht, welke sommige zien tijdens een bijna-dood ervaring. Een korte aanraking en ik MOET het hebben. Als de Hemel ZO voelt, wil ik in het Licht.

Mensen die mij beter kennen weet ik dat ik dit verhaal in dezelfde hoeveelheid kleuren kan vertellen als dat ik heb gezien in mijn reis, dat dit verhaal zeker 15 minuten kan duren, maar in het kort:

Ik heb gerend, heel veel gerend.. Wat nou rustig tegen die pilaar geleund. 36000 km heb ik gelopen, honderden deuren geopend om achter het Licht aan te gaan en deze te pakken te krijgen. En ik was boos, en schreeuwende in mijn ‘reis’ dat ik het Licht wilde hebben. Waarop kleuren ook donkerder werden en de rust ook nog eens moest bewaren tussen de mooie heldere kleuren en vormen en de donkere vormen en kleuren. Pfff wat een klus!

Het meest euforische gevoel wat ik ooit heb gehad was dat wanneer het Licht ‘door mij heen’ schoot, en mij weer achterliet, zo van nah-nah-na-na-nah..

Doodmoe sta ik aan het eind van deze Ayahuasca ceremonie bij mijn liefde… DÌT doe ik echt NOOIT meer! Dit is helemaal niet tof, niet cool, niet te gek, niet chill, nope, dit doe ik nooit meer!

Ik heb liggend tegen die pilaar, jaren ervaren, km’s gerend. Ik ben lichamelijk uitgeput.

Als ik mijn verhaal aan haar vertel en wat vrienden eromheen, zegt ze: “Luister je wel naar jezelf, herhaal dat nou nog eens”

En alsof de spotlights aangaan BAM, een inzicht van heb ik jouw daar! What the Frog! Ik heb het allemaal zelf gecreëerd.. Het disrespect naar dit Heilige plantenmedicijn, het disrespect naar ‘de Grootmoeder Ayahuasca’. En hoe zwaar, hoe moe, hoe kapot kun je zijn, na een tiental marathons achter elkaar te hebben gelopen. In 1 klap (1 opmerking) van mijn grote liefde, ben ik nog nooit zo wakker geweest.

De volgende dag weet ik al, er komt een volgende keer.. en mijn zoektocht gaat verder…

De Heilige Bron

Onze voorkeur gaat altijd uit naar even persoonlijk contact, om een eerste indruk te krijgen van met wie je te maken hebt.

© 2017 De Heilige Bron.

DE HEILIGE BRON

FACEBOOK